Οδυσσέας Ελύτης: "Του Αιγαίου"

Το ποίημα που ακολουθεί είναι το πρώτο κατά σειρά της ποιητικής συλλογής "Προσανατολισμοί" που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1940 και εντάσσεται στην υποενότητα με τίτλο "Του Αιγαίου". Η εν λόγω ποιητική συλλογή φέρει, σύμφωνα με τον Λίνο Πολίτη, τα χαρακτηριστικά της νεωτερικότητας με την αναζήτηση νέων εκφραστικών μέσων (υπερρεαλιστικές εικόνες, γλωσσικοί νεολογισμοί). Η ποίηση του Ελύτη χαιρετίζεται ως μία ποίηση αισιόδοξη, φωτεινή, εφηβική, (η αναφορά από το βιβλίο "Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του Λίνου Πολίτη, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1993) με το Αιγαίο Πέλαγος να κατέχει εξέχουσα θέση στην καρδιά του ποιητή και να τροφοδοτεί την υπερρεαλιστική φαντασίωσή του.

I

Ο έρωτας 

Το αρχιπέλαγος 

Κι η πρώρα των αφρών του 

Κι οι γλάροι των ονείρων του 

Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει 

Ένα τραγούδι 

Ο έρωτας 

Το τραγούδι του 

Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του 

Κι η ηχώ της νοσταλγίας του 

Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
Ένα καράβι   

Ο έρωτας 

Το καράβι του 

Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του 

Κι ο φλόκος της ελπίδας του 

Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει 

Τον ερχομό.   

Και μία υπέροχη ερμηνεία του ποιήματος από την Άλκηστι Πρωτοψάλτη σε μουσική Ηλία Ανδριόπουλου