Ζαχαρίας Παπαντωνίου: Το ευλογημένο καράβι

Frida Kahlo, Viva la vida, 1954

Αισίως, φτάσαμε στον Ιούλιο, τον Αλωνάρη κατά τη λαϊκή μας παράδοση, τον μήνα που έχει ταυτιστεί με τις πιο όμορφες θύμησες της παιδικής μας ηλικίας. Το καύμα του μεσημεριού, η γνώριμη μυρωδιά του πεύκου που απλώνει τη φυλλωσιά του στην ακροθαλασσιά, τα τζιτζίκια με τη γλυκιά μελωδία τους, τα καραβάκια που αρμενίζουν μεσοπέλαγα, οι πλανόδιοι πωλητές με τις παγωτομηχανές, οι μανάβηδες με τα φορτηγά τους γεμάτα ζουμερά καρπούζια, είναι εικόνες που η μνήμη έχει φυλάξει καλά μέσα στα κιτάπια της. 

Η νοσταλγική επιστροφή στον παράδεισο της παιδικής μας ηλικίας ας γίνει με όχημα  "Το ευλογημένο καράβι", ένα υπέροχο ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, που έντυσε μελωδικά με τη φωνή της η Αφροδίτη Μάνου!