Η 21η Μαρτίου έχει θεσπιστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η επιλογή της ημέρας δεν είναι ασφαλώς τυχαία, μιας και η 20η Μαρτίου σηματοδοτεί και επίσημα τον ερχομό της Άνοιξης. Η αναγεννητική δύναμη της φύσης συναπαντιέται με την απολυτρωτική διάσταση της ποίησης. Ο ποιητικός λόγος, σε όλες τις εκφάνσεις του, λειτουργεί ως όχημα ενεργοποίησης του ονείρου και της φαντασίας, μεταστοιχειώνει τους συναισθηματικούς κραδασμούς. Η συγκίνηση μόνο τότε καθυποτάσσεται, κατά την άποψη του ποιητή Λόρδου Βύρωνα, όταν διοχετεύεται σε στίχους. Επ' αφορμή της σημερινής επετείου, έχω επιλέξει ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη από τη συλλογή "Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομρφιά" (1971) με τίτλο "Δώρο ασημένιο ποίημα" που εκφράζει ανάγλυφα την άρρηκτη σχέση της ποίησης με την αλήθεια.
Ξέρω πως είναι τίποτε όλ' αυτά και πως η γλώσσα που μιλώ δεν έχει αλφάβητο
Αφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλλαβική που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους καιρούς της λύπης και της εξορίας
Κι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ' επιστρώσεις διαδοχικές φράγκικες ή σλαβικές που αν τύχει και βαλθείς για να την αποκαταστήσεις πας αμέσως φυλακή και δίνεις λόγο
Σ' ένα πλήθος Εξουσίες ξένες μέσω της δικής σου πάντοτε
Όπως γίνεται για τις συμφορές
Όμως ας φανταστούμε σ' ένα παλαιών καιρών αλώνι που μπορεί να 'ναι και σε πολυκατοικία ότι παίζουνε παιδιά και ότι αυτός που χάνει
Πρέπει σύμφωνα με τους κανονισμούς να πει στους άλλους και να δώσει μιαν αλήθεια
Oπόταν βρίσκονται στο τέλος όλοι να κρατούν στο χέρι τους ένα μικρό
Δώρο ασημένιο ποίημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου