Οδυσσέας Ελύτης: Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

Το μήνυμα (1967), κολάζ του Οδυσσέα Ελύτη

Η Άνοιξη συνιστά αναμφίβολα την εποχή της ποιητικής ανθοφορίας! Διαχρονικά ορίζεται ως αστείρευτη πηγή έμπνευσης και μας έχει χαρίσει έργα ανεκτίμητης ποιητικής αξίας. Έχει, όμως, και το Καλοκαίρι την τιμητική του! Το καύμα του καλοκαιριάτικου ήλιου, η καλοκαιρινή ραστώνη το απομεσήμερο, με απόηχο το μελωδικό τραγούδι των τζιτζικιών, η βραδινή βαρκάδα κάτω απ' το φεγγαρόφωτο, τα δροσερά μελτεμάκια του Αυγούστου, είναι εικόνες συνυφασμένες με το ελληνικό Καλοκαίρι και ανασύρονται συχνά από το ποιητικό υποσυνείδητο, χαρίζοντάς μας εξαίσιους στίχους!

Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα ξέρω

Εγώ που κάποτε σ' άγγγιξα με τα μάτια της πούλιας

Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε

μές στους καλοκαιριάτικους κάμπους

(Νίκος Γκάτσος, Αμοργός, 11η έκδοση, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2007)

Καλοσωρίζουμε, λοιπόν, το Καλοκαίρι με ένα υπέροχο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη υπό τον τίτλο "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι", το οποίο ανθολογείται στην ποιητική συλλογή "Τα ρω του έρωτα". Η μελοποίηση ανήκει στον μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου και το ποίημα ερμηνεύει μοναδικά η Ελευθερία Αρβανιτάκη.