Του Αυγούστου το ολόγιομο φεγγάρι!

Το ματωμένο φεγγάρι στεφανώνει τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο
Φωτογραφία του περιοδικού Forbes

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά αισίως, με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, με ένα ολόγιομο φεγγάρι όλο υποσχέσεις! Θαρρείς και το καλοκαίρι θέλει να επισφραγίσει τον θάνατό του με μία λυρική διάθεση! Όπου κι αν βρεθεί κανείς σήμερα, μπορεί να θαυμάσει την αισθαντική ατμόσφαιρα που αποπνέει η αυγουστιάτικη πανσέληνος. Το φεγγάρι υψώνεται σε διαχρονικό σύμβολο ποιητικής έκφρασης και δεν λείπει σχεδόν ποτέ από την πνευματική φαρέτρα κορυφαίων εκπροσώπων της νεοελληνικής ποίησης. Ένας εξ αυτών, ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, μας έχει χαρίσει μερικούς από τους πιο λυρικούς στίχους με την περίφημη ποιητική του σύνθεση "Η σονάτα του σεληνόφωτος".

Άφησε με να ‘ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται
που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησε με να ‘ρθω μαζί σου.

Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.

(Γ. Ρίτσος, Η σονάτα του σεληνόφωτος, απόσπασμα)